Chapter 16.

Z uwagi, że do wystawienia ocen nie mam w ogóle czasu na tłumaczenie, wstawiam bardzo krótki rozdział. ((taki krótki napisała autorka)). Bo nie mam czasu przetłumaczyć na razie dłuższego. Przepraszam was, musi wam to wystarczyć.
_____

Emily's POV.

4 dni później Scooter zgodził się zabrać mnie na cmentarz aby zobaczyć grób moich rodziców. Kiedy podeszliśmy bliżej zobaczyłam ich imiona na pomniku. Moje serce od razu przyśpieszyło.

Zaprowadził mnie tam i po prostu staliśmy i patrzyliśmy. Były tam świeże kwiaty, bóg wie od kogo. Ich kamienie nagrobne były czyste a złote napisy nadal błyszczały. Pociągnęłam nosem i poczułam jak moje oczy wypełniają się łzami. Scooter objął mnie ramieniem pocieszając mnie. Spojrzałam na grób mamy. Cholera, strasznie za nią tęsknie.

- Była dobrą siostrą i matką. - Odezwał się Scooter, usłyszałam smutek w jego głosie.  On i mama byli bardzo zbliżeni do siebie, ale przestali ze sobą rozmawiać kiedy miałam 4 lata więc nie pamiętałam go za dobrze.
I nie rozumiałam dlaczego ten mężczyzna postanowił ich zabić. Dlaczego oni? Dlaczego nasz dom? Dlaczego moja rodzina? Dlaczego chciał ich zabić, za co?
Łzy wypełniły moje oczy rozmywając mi obraz. Kilka popłynęło po moich policzkach. Scooter spojrzał na mnie ale ja ciągle utrzymywałam wzrok na grobach rodziców.
- Czy chcesz, żebym zostawił Cię na chwilę? Samą? - Spytał. Kiwnęłam głową. Przytulił mnie szybko i odszedł.
Uklęknęłam obok ich grobów. Westchnęłam i oblizałam wargi czując smak moich słonych łez.

Dlaczego nie mogę być z nimi? Dlaczego nie mogę być tam gdzie oni są teraz? Zamiast tego głupiego świata z tymi wszystkimi strasznymi wspomnieniami!

Przetarłam oczy po czym je zamknęłam. Oparłam głowę na rękach. Poczułam, że robię się coraz bardziej zła i zła tracąc kontrolę. Mocno zacisnęłam szczękę.
- Emily, myślę, że powinniśmy iść do domu. - Usłyszałam Scooter'a po czym poczułam jego rękę na ramieniu. Westchnęłam i przytaknęłam. Powoli wstałam ostatni raz spoglądając w stronę ich grobów. W czasie drogi powrotnej patrzyłam przez okno w niebo. Dlaczego nie mogę zobaczyć ich ponownie? Dlaczego nie mogę być z nimi?
_____

/@believeCher
pytania o rozdziały możecie kierować  tutaj chętnie odpowiem.

8 komentarzy:

  1. Krótki, ale rozumiem te poprawianie ocen.
    Czekam na kolejny rozdział :)
    @Solumss

    OdpowiedzUsuń
  2. bardzo krótki, ale rozumiem. Poprawianie ocen. Znam to XD
    Czekam na następny rozdział z cierpliwością ! ;3

    OdpowiedzUsuń
  3. Czekamy na kolejny dłuższy rozdział. ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. jej... smutny ten rozdział ;< współczuję ogromnie Emily... czekam już na NN <3 rozumiem, że nie masz teraz czasu, mam dokładnie tak samo! ale już niedługo :)

    @saaalvame

    OdpowiedzUsuń
  5. Krótko rozdział a jednak bardzo smutny :( obys poprawiła oceny jak najlepiej ;3 @Justeliaa

    OdpowiedzUsuń
  6. Swietny rozdzial jak i reszta rozdzialow dzis wieczorem przeczytalam je wszystki i stwierdzam ze sa boskie.!^^ Czekam na kolejny mam nadzieje ze dodasz jak najszybciej:)

    OdpowiedzUsuń